Obecnie parasole kojarzą nam się przede wszystkim z praktyczną ochroną przed deszczem. Dobrze dobrany parasol nie tylko chroni nas w czasie opadów, lecz jednocześnie może być eleganckim dodatkiem do codziennych i bardziej wyszukanych outfitów. Chyba każdy z nas posiada przynajmniej jeden parasol. Zresztą nie jest to bynajmniej wynalazek naszych czasów. Okazuje się, że już starożytni korzystali z tego typu rozwiązań.

Parasole w starożytności - ochrona przed słońcem

Pierwsze parasole powstały w starożytnym Egipcie. Już około 3000 tysięcy lat temu używano w Egipcie parasoli, co potwierdzają malowidła pochodzące z tego okresu. Jednak w tamtym czasie parasole miały przede wszystkim służyć jako atrybut w władzy. Parasol był zbytkiem, który przysługiwał wyłącznie dobrze urodzonym. O używaniu parasoli w starożytności świadczą chociażby liczne malowidła w grobowcach egipskich faraonów. Oprócz tego parasole były używane także w Asyrii, Mezopotamii, Persji i Grecji. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w tamtym okresie parasol, nad głową władcy, poza funkcjami czysto reprezentacyjnymi, miał za zadanie chronić przed dokuczliwymi w gorącym klimacie promieniami słonecznymi.

Wszyscy wiemy doskonale, że starożytni Rzymianie w dużym stopniu czerpali z kultury podbitych ludów, zwłaszcza Greków. Nic dziwnego zatem, że także w starożytnym Rzymie wykorzystywano parasole do ochrony przed słońcem. Parasole były często używane przez rzymskich patrycjuszy, np. podczas oglądania igrzysk. Pewną ciekawostkę może stanowić fakt, że w Rzymie noszono także parasole z ukrytymi sztyletami.

Parasole na europejskich dworach królewskich

Nie od razu parasol zdobył popularność wśród europejskich możnych. W epoce średniowiecza, kiedy to szczególnie propagowano ascetyzm, zamiast parasola stosowano po prostu kaptury. Z czasem jednak sytuacja zmieniła się diametralnie. Początkowo parasole zdobyły popularność w Italii. Już w XVI wieku cieszyły się tutaj ogromnym zainteresowaniem. Stąd też dotarły do Francji, a konkretnie na dwór króla Ludwika XIV, znanego jako Król Słońce. Sam król używał pięknych, kunsztownie przyozdobionych parasoli do ochrony swoich peruk. Warto nadmienić, że już w tym okresie funkcjonował podział na parasole męskie i damskie. Parasole dla panów były większe, bardziej rozłożyste, natomiast modele damskie cechowały się lekkością i często były bardzo bogato zdobione.

W tym czasie dokładano starań, aby parasole pasowały do kosztownych strojów ich właścicieli. Stąd też wykonywano je z bardzo kosztownych materiałów, np. z chińskiego jedwabiu. Parasolki były często ręcznie malowane lub haftowane, ozdabiano je tekstylnymi kokardami, koronką, a także szlachetnymi kamieniami. Jako atrybut wyższej klasy społecznej parasole na dworze królewskim często wyposażane były w złote, srebrne lub wykonane z kości słoniowej rączki.

Zmiana zastosowania parasoli

Aż do XVIII wieku parasole kojarzyły się z najwyższymi klasami społecznymi i miały za zadanie chronić przed promieniami słonecznymi. Dopiero w XVIII wieku parasole zaczęły być wykorzystywane także przez lud. I wtedy tez zmieniło się ich przeznaczenie. Dla pracującej niższej klasy społecznej ważna była ochroną przed deszczem, który mógłby zniszczyć odzież. Był to ogromny zwrot w historii parasoli. Warto w tym miejscu nadmienić, że przez dłuższy czas parasol jako ochrona przed deszczem wykorzystywany był wyłącznie przez kobiety. Tak wyglądała sytuacja zwłaszcza w Anglii. Angielscy dżentelmeni nie używali parasoli, ponieważ nie chcieli uchodzić za zniewieściałych.

Moda na parasole w Anglii

W 1750 roku Anglik Jonas Hanway, podróżnik, zaczął publicznie używać parasola także w Anglii. Jednak musiało minąć wiele lat, zanim ta ochrona przed deszczem spopularyzowała się wśród innych angielskich dżentelmenów. Dopiero w latach osiemdziesiątych XVIII wieku parasole zaczęły być noszone powszechnie przez panów. Tym niemniej trzeba było czekać aż do 1830 roku na otwarcie pierwszego sklepu z parasolami. Nawiasem mówiąc, sklep ten funkcjonuje do dzisiaj.

Pierwsze parasole dla mężczyzn, które zaczęto produkować w Anglii, były ciężkie, masywne. Bardzo często wyposażano je w rączki z kosztownych materiałów, np. z egzotycznych gatunków drewna, kości słoniowej id. Dbano także o funkcjonalność parasoli męskich - niejednokrotnie miały one wmontowane różne drobiazgi, np. zegarki, futerały na okulary, kompasy itd.

Dopiero w roku 1852 powstał pierwszy parasol bazujący na typowym metalowym stelażu (rozwiązanie, które wykorzystywane jest z powodzeniem po dziś dzień). Twórcą tego stelażu był Samuel Fox, który zajmował się budową konstrukcji stalowych. Do produkcji stelażu Fox wykorzystywał fiszbiny do gorsetów. Niestety Fox nie zdołał opatentować swojego wynalazku, wyprzedził do William C. Carter.

Przełom w historii parasola w XX wieku

Jak widać, historia parasoli w Europie jest bardzo ciekawa. Po tym, jak parasole stały się popularne w Wielkiej Brytanii, rozprzestrzeniły się także na inne regiony. Długo wykonywano parasole, które bazowały na rozwiązaniach technologicznych pochodzących z XIX wieku. Dopiero w pierwszej połowie XX wieku doszło do przełomu w tym względzie.

W roku 1920 Niemiec Hans Haupt jako pierwszy wyprodukował parasol, który otwierał się automatycznie. Jak na owe czasy było to bardzo nowoczesne rozwiązanie. Sam konstruktor parasola założył w Berlinie firmę o nazwie Knirps, tak też został nazwany nowy model parasola. Niezwykłe było zwłaszcza to, że parasole tego typu miały długość zaledwie 15 cm po złożeniu. Model ten stał się wyjątkowo popularny dopiero w latach sześćdziesiątych, kiedy do wynaleziono nylon. Od tego czasu na rynku dostępne były parasole w różnych kolorach i wzorach. Dużą popularnością cieszyły się lekkie, a przy tym bardzo trwałe modele. W tamtym okresie parasole często były prezentem dla najbliższych. Obecnie parasole cieszą się zainteresowaniem zarówno ze względu na swoje praktyczne funkcje, jak i walory estetyczne. Elegancki parasol to interesujące wykończenie wizytowego outfitu w pochmurne dni.